zachwycenie

zachwycenie: zachwycenie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. zachwycić. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}zachwycenie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. zachwycenieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'zachwyt, podziw, uznanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Książka wzbudziła powszechne zachwycenie. Robić coś w zachwyceniu. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

zachwycenie — n I 1. rzecz. od zachwycić. 2. lm D. zachwycenieeń książk. «zachwyt, podziw, upojenie» Słuchała koncertu w zachwyceniu … Słownik języka polskiego
Lenartowicz — (spr. tówitsch), Teofil, poln. Dichter, geb. 27. Febr. 1822 in Warschau, gest. 3. Febr. 1893 in Florenz, bildete sich meist durch Selbststudium, arbeitete eine Zeitlang als Praktikant beim Warschauer Landesgericht, ging aber 1848 ins Ausland, wo… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Lenartowicz — Lenartọwicz [ vitʃ], Teofil Aleksander, polnischer Lyriker, * Warschau 27. 2. 1822, ✝ Florenz 3. 2. 1893; emigrierte 1851 und lebte ab 1860 in Florenz. Lenartowicz entlehnte aus der Volkspoesie formale und inhaltliche Elemente seiner… … Universal-Lexikon

Academic Dictionaries and Encyclopedias